Pagina's

maandag 11 februari 2013

Moeilijk gaat ook...

Eerlijk is eerlijk, de titel was beter 'Al vloekend gaat het ook' geweest.
Op zoek naar allerlei spullen voor de baby-uitzet zijn we ook op de parkhemels en parkomrandingen gebotst. Gezien we het park de eerste maanden graag ook als wieg wilden gebruiken, wou ik persé zo'n hemel en omranding omdat dit toch veel mooier is en er zoveel knusser uitziet. Alleen, bij het zien van de prijzen viel ik ongeveer steil achterover.
En dan gaat het radertje aan het werk bij mij, op zoek naar een goedkopere en creatieve oplossing. Gezien ik toch al vanalles aan het naaien was, kon dit er ook nog wel bij. Een paar foto's werden genomen van kant-en-klaar gemaakte parkbekledingen en het zag er allemaal vrij simpel uit. Dus stof werd gekocht. Voor de hemel heb ik gezocht in de gordijnstoffen, type glasgordijn maar dan ietske dikker. Ze hadden deze in 3 meter breed waardoor ik met 2,5 meter al toekwam. Voor de omrandingen heb ik witte ikea fleece dekentjes gekocht.
Maar ik denk dat ik niets heb met die enorme lappen stof. Op één of andere manier verdwaal ik daarin en dan vind ik het begin en het einde niet meer. Bovendien is die hemelstof rond die hemelstaaf krijgen ook al een hels karwei. Dus snel snel eventjes aanpassen was er ook niet bij. Maar al bij al denk ik dat ik er toch in geslaagd ben iets proper af te leveren.

 


Voor de omranding heb ik de fleece dekentjes op maat geknipt (de dekentjes komen zowel langs de binnenkant als langs de buitenkant telkens tot aan de verhoogde bodem van het park), er onderaan een lange rits in gestoken en als vulling een dekbed gebruikt (uiteraard ook op maat geknipt). In de zijnaden heb ik linten meegenaaid zodat ik de dekentjes aan elkaar kan strikken. Met deze methode kan je elke zijkant er apart afnemen en kan je elke hoes gewoon in de wasmachine stoppen indien nodig.

maandag 4 februari 2013

Grote tasjes

Na de piramidetasjes kwam de volgende opdracht. Er moesten ook zakjes gemaakt worden voor peter en meter en op ons werk moest er uiteraard ook getrakteerd worden met doopsuikers. Het moesten vooral handige zakjes worden waar mensen snel een suikertje konden uitnemen in het passeren. En het zijn uiteindelijk deze omkeerbare zakjes geworden.


Het bolletjesthema was al gekend van de gewone doopsuiker piramidezakjes en dit wou ik doortrekken. Maar deze keer heb ik grotere bolletjes gebruikt. De naam werd er gewoon op geflockt en voor peter en meter nog een beetje meer gepersonaliseerd.


De tasjes werden gevuld met bijpassende doopsuikertjes.


Hoe het (opnieuw) begon...

Vorig jaar deze tijd was ik zwanger en ik wou zo graag het alomgekende piramidetasje maken als doopsuikerzakje. Alleen, ik was misselijk, zo ongeveer vanaf het moment dat de wekker afliep tot het moment dat ik doodop terug in bed viel. En ik zag mijn plannen al in duigen vallen. Maar wonder boven wonder, tegen eind maart, na 18 weken zwangerschap begon de misselijkheid langzaamaan weg te trekken en mijn energie keerde terug. En toen ben ik er aan begonnen. De naaimachine werd vanonder het stof gehaald en ik probeerde terug te halen wat ik 15 jaar geleden had geleerd in de avondnaailessen die ik toen heb gevolgd. In totaal heb ik 156 zakjes gemaakt. De eerste met vallen en opstaan en af en toe eens flink gevloek maar daarna werd het bandwerk.




De papa in spé heeft voor het rekje gezorgd en de naamlabeltjes. Ik heb nog de grote naamletters genaaid volgens deze beschrijving. Al bij al was dit nog het moeilijkste en je kan het op de foto nog zien, helemaal geslaagd zijn ze niet ondanks verschillende oefensessies.


De liefde voor mijn naaimachine is teruggekeerd en voorlopig ziet het er niet naar uit dat ze direct weer gaat wijken. En zeg nu zelf, een klein meisje in huis om voor te naaien, een leuker onderwerp is er toch niet!

zondag 3 februari 2013

Start

Een beetje vreemd, de eerste keer een eigen blog aanmaken. Nooit eerder ben ik geïnteresseerd geweest in al die nieuwe sociale media. Facebook, twitter,... hebben mij nooit kunnen verleiden om een eigen profiel aan te maken.
Tot ik blogger heb leren kennen. Ik volg al een tijdje al die verschillende leuke blogs en de goesting was groot om mijn eigen blogje op te starten. Et voilà, hier is die dan.
Nog een beetje wennen en wellicht nog veel uitzoeken maar 't is gelanceerd. In mijn volgende berichtjes toon ik mijn eigen creaties.