Pagina's

maandag 28 oktober 2013

Het eerste jurkje

Het eerste jurkje kwam ergens eind vorig jaar tot stand. Ondertussen is het uiteraard al veel te klein. Ik heb aan de lijve ondervonden dat babies tussen 4 en 14 maanden geweldig veel groeien. Maar goed, dat is een heel goede reden voor nieuwe jurkjes.
 
Waarom is dit nog niet eerder geblogd geraakt, vraag je je nu wellicht af. Wel, ik heb mij dat ook al vele malen afgevraagd maar nu is het mij zelf duidelijk geworden. Telkens als ik blogger opstart, zie ik al die blogs van mensen wiens blog ik volg en dan begin ik gewoon te lezen. Bijgevolg is mijn tijd weer op om zelf een blogje te schrijven. Voilà, eigenlijk is het uw schuld.
 
Niet dat ik dat iemand hier serieus ga verwijten want ik geniet veel te veel van al die mooie maaksels en al die tips en patroontjes. Mijn 'naai' tijd is te beperkt om alles ook eens te maken, alhoewel ik dat wel zou willen, maar ik geniet al enorm veel van het meevolgen en kijken naar al dat moois.
 
Maar goed, het jurkje nu. Het is een heel eenvoudig A-lijn jurkje geworden, een patroontje dat ik hier gevonden heb. Ik heb echter gewerkt met slechts 1 stof (babyribfluweel), zonder voering en alle kanten werden afgewerkt met biais. Het sluit bovenaan op de schouders met een knop (deze waren rood toen ik ze kocht maar na een paar wasbeurten was de mooie rode verf er al deels af zoals je kan zien op foto 2. Supereenvoudig dus maar onze dochter heeft er toch een aantal maanden veel plezier aan gehad.


 



dinsdag 17 september 2013

Kaartjes

Ik ben zo jaloers op al die prachtige handgemaakte kaartjes die je op pinterest tegenkomt dat ik er ook eens een paar heb gemaakt. Ze vallen absoluut niet te vergelijken met hetgeen je op pinterest ziet maar 'k vind het gewoon tof om eens tussendoor te doen.
 

 

donderdag 12 september 2013

Parkmat

Ik weet het, 't is al weer veel te lang geleden dat ik nog eens een berichtje heb geplaatst. Het goede nieuws is dat ik niet gestopt ben met naaien, alleen maar met berichten plaatsen. Waarom, teveel werk, teveel zin om andere dingen te doen (zoals naaien), te weinig zin om 's avonds nog mijn pc aan te zetten, te lui om de foto's van de camera naar de pc over te laden, mijn tijd steken in andermans blogs lezen...
Veel excuses dus maar ik blijf een eigen blogje leuk vinden, al is het maar om het overzicht te bewaren van alles dat ik ooit zelf heb gemaakt. En daarom, weer eens een berichtje.
 
Dit parkmatje heb ik eigenlijk al een hele tijd geleden gemaakt, ergens vorig jaar in het najaar. Oma had ons oud park naar beneden gehaald voor als onze kleine spruit op bezoek komt. Mits een schilderlaagje was het park nog in prima staat maar het matrasje dat erin lag, zag er niet meer uit. Alleen, dit park heeft andere, kleinere afmetingen dan alle parken die je de dag van vandaag kan kopen. Dus had ik besloten om dan maar zelf een matje voor erin te maken.
 
Ik heb superzachte fleece dekentjes gekocht, eentje in fuchsia roze en eentje in paars. Het middenstuk werd in blokjes gemaakt met een effen omranding errond en aan elke hoek 2 linten om het doek te kunnen vastmaken aan het park. De blokjes zijn niet perfect op elkaar gestikt (patchwork zal dus nog niet direct iets voor mij zijn, hoe mooi ik het ook vind) maar voor dit doel en met deze pluizige stof valt dit best wel mee.

 
 
Net de dag dat het af was, kreeg ik bezoek en mochten we een fles "Groot geluk" wijn ontvangen. Niet het matje maar wel onze Nona is inderdaad ons eigen groot geluk. Vandaar dat een foto van haar met de wijn niet mocht ontbreken.
 
 
 

donderdag 4 april 2013

Black and white

Een tas, dat stond al lang op het verlanglijstje om te maken.
En ik had een aantal vereisten :
  • omkeerbaar
  • op één of andere manier moest ze kunnen sluiten
  • en ik wou persé een plooi erin zoals deze hier
Ik heb lang zitten nadenken hoe ik in 's hemelsnaam een tas moest tekenen met een plooi erin maar bovenstaande link gaf mij het ultieme antwoord. Maak gewoon een plooi in je stof en leg er dan pas je patroon op. Schitterend gevonden maar in de praktijk heb ik er toch nog een hele kluif aan gehad om dit helemaal recht te krijgen.

Uiteindelijk heb ik het patroon gevolgd uit de bovenstaande link maar de strik heb ik achterwege gelaten en de plooi heb ik zowel in voor- als achterpand en zowel in de binnenkant als aan de buitenkant gemaakt. Tussen de bovenste en onderste helft van de tas heb ik nog een paspelbandje verwerkt.

De sluiting is een simpele lus, vastgestikt tussen de binnenstof en de buitenstof en met een knoop te sluiten. Er zit een knoop aan de buitenkant en aan de binnenkant, telkens genaaid op de plooi.

Ondertussen ben ik aan mijn derde tas bezig. Twee tassen zijn al de deur uit maar de derde tas voor mezelf bestemd ligt geknipt, te wachten op een beetje tijd om ze verder af te werken.

Stofjes komen van ikea, knopen zijn de zelf te stofferen knopen van Prym. Je kan ze eenvoudig maken volgens deze handleiding.




dinsdag 12 maart 2013

Stofjes à gogo

Een weekendje Nederland is voor iedere stoffenliefhebster een echte aanrader. Wij zijn afgelopen weekend in de buurt van Utrecht geweest en daar wordt maar liefst elke zaterdagochtend een grote stoffenmarkt gehouden. Ik voelde mij als een kind in een speelgoedwinkel. Eigenlijk wou ik het liefst van alles iets meenemen maar de keuze is zo enorm dat dit ondanks de heel lage prijzen echt onmogelijk is. Je komt ogen en handen tekort om alles te keuren en je keuze te maken. Het weer mocht dan tegenvallen, deze markt was toch een echte belevenis!

En dit is de buit :



De katoentjes :

Ribfluwelen stofjes :


Jersey :


Lichte synthetische stofjes :


vrijdag 8 maart 2013

Baby'tje op komst

Een vriendin van ons is zwanger, uitgerekend voor begin augustus. Bijna een jaar na de geboorte van ons klein meisje. Dat maakt het toch iets specialer om die zwangerschap te volgen. Een klein mensje op komst, nieuw leven in de maak, dat vraagt om een gepast cadeautje. Eentje om nu al een beetje te koesteren, een extra zacht dekentje, ideaal voor een zacht babyhuidje.


Ik heb het dekentje gemaakt met aan één kant een gewoon wit fleecen dekentje (ikea) en aan de andere kant, zo'n lekker zacht pluche fleecen dekentje (carrefour). De grijze pluchen stof is heerlijk zacht maar het pluist verschrikkelijk bij het stikken.

Met de restjes stof maakte ik nog een knuffel volgens het patroon uit het boek 'Zo geknipt' van Sanne en Riet en fleecen wantjes volgens dit patroon.



Een zachte olifantknuffel uit ikea maakte het cadeautje compleet.




dinsdag 5 maart 2013

Cadeautjes

Een collega die weggaat, een dankjewel voor de poetsvrouw rond nieuwjaar,... dit vraagt om kleine cadeautjes. De inspiratie haalde ik hier.

Alleen ben ik een beetje te snel geweest. Het patroontje dat ik hiervoor getekend heb, heeft 5 gelijke vierkantjes (één in het midden en 4 er rond zoals een kruis) maar toen ik het eenmaal genaaid had, was het mandje veel te hoog uitgevallen. Toen heb ik maar beslist om de flapjes een paar centimeter om te plooien naar buiten toe. En eigenlijk vind ik die boord nog wel mooi zo. Alleen zakken de zakjes nog steeds iets te veel door waardoor de zijgaten te groot zijn. Misschien moet ik de volgende keer dikkere vlieseline gebruiken hiervoor.



De zakjes werden gevuld met 'Merci-kes' :


Voor de vertrekkende collega maakte ik er nog een kaartje bij. Omdat ze zo van Zweden houdt, gebruikte ik voor haar de kleuren blauw en geel. En de roze lettertjes maken het iets speelser.

Recept 24 : Menina

Zoals zoveel bloggende (en wellicht ook niet bloggende) naaisters, kocht ik mij het boek Zo geknipt van Sanne & Riet. Mijn eerste recept op mijn verlanglijstje was de Menina. Ik zag het zo al voor mij, ons kleine meid met haar eigen mini handtasje.
Stofjes, paspelband en knopen werden gekocht tijdens een weekendje Nederland in deze winkel.


Pas als het af was, heb ik mij gerealiseerd dat het tasje wel mini is maar niet zo mini dat ons dochter van 6 maanden er al iets aan zou hebben.
Maar voorlopig dient het tasje om haar melk in te stoppen om mee te geven naar de onthaalmoeder. Ideaal hiervoor!
En het is zo'n leuk projectje dat ik denk dat er nog wel eens eentje (of meer) zullen volgen.

maandag 11 februari 2013

Moeilijk gaat ook...

Eerlijk is eerlijk, de titel was beter 'Al vloekend gaat het ook' geweest.
Op zoek naar allerlei spullen voor de baby-uitzet zijn we ook op de parkhemels en parkomrandingen gebotst. Gezien we het park de eerste maanden graag ook als wieg wilden gebruiken, wou ik persé zo'n hemel en omranding omdat dit toch veel mooier is en er zoveel knusser uitziet. Alleen, bij het zien van de prijzen viel ik ongeveer steil achterover.
En dan gaat het radertje aan het werk bij mij, op zoek naar een goedkopere en creatieve oplossing. Gezien ik toch al vanalles aan het naaien was, kon dit er ook nog wel bij. Een paar foto's werden genomen van kant-en-klaar gemaakte parkbekledingen en het zag er allemaal vrij simpel uit. Dus stof werd gekocht. Voor de hemel heb ik gezocht in de gordijnstoffen, type glasgordijn maar dan ietske dikker. Ze hadden deze in 3 meter breed waardoor ik met 2,5 meter al toekwam. Voor de omrandingen heb ik witte ikea fleece dekentjes gekocht.
Maar ik denk dat ik niets heb met die enorme lappen stof. Op één of andere manier verdwaal ik daarin en dan vind ik het begin en het einde niet meer. Bovendien is die hemelstof rond die hemelstaaf krijgen ook al een hels karwei. Dus snel snel eventjes aanpassen was er ook niet bij. Maar al bij al denk ik dat ik er toch in geslaagd ben iets proper af te leveren.

 


Voor de omranding heb ik de fleece dekentjes op maat geknipt (de dekentjes komen zowel langs de binnenkant als langs de buitenkant telkens tot aan de verhoogde bodem van het park), er onderaan een lange rits in gestoken en als vulling een dekbed gebruikt (uiteraard ook op maat geknipt). In de zijnaden heb ik linten meegenaaid zodat ik de dekentjes aan elkaar kan strikken. Met deze methode kan je elke zijkant er apart afnemen en kan je elke hoes gewoon in de wasmachine stoppen indien nodig.

maandag 4 februari 2013

Grote tasjes

Na de piramidetasjes kwam de volgende opdracht. Er moesten ook zakjes gemaakt worden voor peter en meter en op ons werk moest er uiteraard ook getrakteerd worden met doopsuikers. Het moesten vooral handige zakjes worden waar mensen snel een suikertje konden uitnemen in het passeren. En het zijn uiteindelijk deze omkeerbare zakjes geworden.


Het bolletjesthema was al gekend van de gewone doopsuiker piramidezakjes en dit wou ik doortrekken. Maar deze keer heb ik grotere bolletjes gebruikt. De naam werd er gewoon op geflockt en voor peter en meter nog een beetje meer gepersonaliseerd.


De tasjes werden gevuld met bijpassende doopsuikertjes.


Hoe het (opnieuw) begon...

Vorig jaar deze tijd was ik zwanger en ik wou zo graag het alomgekende piramidetasje maken als doopsuikerzakje. Alleen, ik was misselijk, zo ongeveer vanaf het moment dat de wekker afliep tot het moment dat ik doodop terug in bed viel. En ik zag mijn plannen al in duigen vallen. Maar wonder boven wonder, tegen eind maart, na 18 weken zwangerschap begon de misselijkheid langzaamaan weg te trekken en mijn energie keerde terug. En toen ben ik er aan begonnen. De naaimachine werd vanonder het stof gehaald en ik probeerde terug te halen wat ik 15 jaar geleden had geleerd in de avondnaailessen die ik toen heb gevolgd. In totaal heb ik 156 zakjes gemaakt. De eerste met vallen en opstaan en af en toe eens flink gevloek maar daarna werd het bandwerk.




De papa in spé heeft voor het rekje gezorgd en de naamlabeltjes. Ik heb nog de grote naamletters genaaid volgens deze beschrijving. Al bij al was dit nog het moeilijkste en je kan het op de foto nog zien, helemaal geslaagd zijn ze niet ondanks verschillende oefensessies.


De liefde voor mijn naaimachine is teruggekeerd en voorlopig ziet het er niet naar uit dat ze direct weer gaat wijken. En zeg nu zelf, een klein meisje in huis om voor te naaien, een leuker onderwerp is er toch niet!

zondag 3 februari 2013

Start

Een beetje vreemd, de eerste keer een eigen blog aanmaken. Nooit eerder ben ik geïnteresseerd geweest in al die nieuwe sociale media. Facebook, twitter,... hebben mij nooit kunnen verleiden om een eigen profiel aan te maken.
Tot ik blogger heb leren kennen. Ik volg al een tijdje al die verschillende leuke blogs en de goesting was groot om mijn eigen blogje op te starten. Et voilà, hier is die dan.
Nog een beetje wennen en wellicht nog veel uitzoeken maar 't is gelanceerd. In mijn volgende berichtjes toon ik mijn eigen creaties.